|
|
|
|
|
|
|
|
Başyazı, Ömer Lütfi Kanburoğlu, "Dış politika ve Türkiye" / "And Turkey's foreign policy"
Dış politika ve Türkiye
Akıllılar, zayıf taraflarını bildiklerinden yanılmayacaklarını ileri sürmezler. Thomas Jefferson
Sayın Başbakan’ın belediye başkanlığı günlerinden kalma pragmatizmi dış politikamıza yansıyınca Türkiye dünyada daha fazla söz söyler hale geldi. Sayın Başbakan gece gündüz demeden uçağına atladığı gibi dünyanın dört bir yanını dolaşıyor, görüşlerini ifade ediyor, bir şeyler yapmaya çalışıyor.
Peki dinleyen var mı, sonuç ne?
Mesela Türkiye’nin en önemli uluslararası meseleleri Kıbrıs, Ermenistan, Ege dosyaları acaba AKP hükümeti devraldığı günden daha mı iyi durumda?
Kıbrıs konusunda AKP’nin peşine düştüğü ve adada çözümün anahtarı olarak Kuzey Kıbrıs Türk Devletine onaylaması için baskı yaptığı Annan planı ‘Türk toplumu onayladığı halde’ bizim elimizde patladı. Rumlar AB üyesi oldu ve Türk toplumu başladığımız yerden daha kötü bir noktaya geldi.
Yunanistan Ege denizi ve adalar ile ilgili taleplerinden vazgeçti mi? Hayır.
Peki, Ermeniler ile kurmaya çalıştığımız ilişkiler?
Tek taraflı yürütülen bu çabalar Ermeniler tarafından kabul görmediği gibi, yıllardır ABD’de kabul edilmesin diye büyük çaba gösterdiğimiz ‘Ermeni Yasa Tasarısı’ ABD tarafından kabul gördü. Yani başladığımız noktadan daha geri bir noktaya düştük.
Sayın Başbakan’ın Filistin’e endeksli Ortadoğu politikasına ne demeli?
ABD’nin nükleer bomba imal etme çabaları yüzünden İran’a askeri operasyon başlatmak üzere olduğu bir ortamda İran’a nükleer takas anlaşması ile zaman kazandırmaya çalışmak mantıklı bir şey mi?
İran’ın elinde 2200 kilo zenginleştirilmiş uranyum varken bunun 1200 kilosunu anlaşma karşılığı Türkiye’ye emanet etmesi ve uranyum zenginleştirmeye devam edeceğini açıklaması sizce bize ne kazandırır?
Üstelik ABD Dışişleri Bakanı Clinton bu takas anlaşmasının ‘İran’a nükleer silah üretmesi için zaman kazandırma çabalarından başka bir şey olmadığını’ ifade ettiği bir ortamda Sayın Başbakan’ın ‘Nükleer takas anlaşmasını eleştirenlerin kıskandıkları için böyle yaptıklarını’ söylemesi biraz ironik değil mi?
Yani Obama ve Clinton, Sayın Başbakan’ı kıskandıkları için mi bu anlaşmayı eleştiriyorlar? Bir an için öyle olduğunu düşünelim.
Eğer elinizi ateşe sokar ve bu sırada da biri ‘eliniz yanacak’ diye sizi uyarırsa, buna verilecek cevap ‘Sen elini ateşe sokamadığın için beni kıskanıyorsun' mu olmalıdır? Bir müddet sonra eliniz yandığında belki yaptığınızın yanlış olduğunu anlarsınız ama iş işten geçmiş olur.
Bir diğer konu Filistin’dir.
Evet, Filistin’de bir dram yaşanmaktadır. Bir şeyler yapılması gerekmektedir. Olayın taraflarına el uzatmak istiyorsanız bu kötü günümüzde bizim yanımızda olan ve bize destek veren taraf olmalıdır. Dış politikada duygular değil ülke menfaatleri önemlidir.
Bu akşam veya yarın sabah Gazze açıklarına bir yardım konvoyu ulaşacak. İsrail bu konvoyun denetimsiz bir biçimde Gazze’ye ulaşmasına kesinlikle izin vermeyeceğini açıkladı. Eğer isterseniz yardımı denetim altında kontrol ederek ben ulaştırayım diyor. Konvoyun tertipçileri bunu kabul etmiyor ve İsrail’e güvenmiyor. Her iki tarafın da haklı olduğu gerekçeler var ama burada bizi ilgilendiren husus Türkiye bu konvoy yüzünden İsrail ile karşı karşıya gelecek.
Bu problemi ‘asar keseriz gene de geçeriz’ mantığı ile ele alanlar İsrail’i çok hafife alıyorlar.
Bu yöntem bir kriz tırmandırma usulüdür. Eğer bir krizi çözmek istiyorsanız ilk önce tırmandırmak bir yöntemdir ama bizim İsrail ile aramızda kriz yok ki tırmandırmak için çaba sarf edelim. Olmayan bir krizi tırmandırmaya çalışmak Türkiye’nin başına sadece yeni dertler açacaktır.
Eğer amaç Türkiye’nin Orta-Doğu’da İran, Irak, Suriye ile müşterek hedefler doğrultusunda çalışmasını temin etmek ise ABD son yıllarda uyguladığı ve destek verdiği Türkiye politikalarıyla bunu istemeden zaten yapıyor; hükümetin bunu körüklemek için ayrıca çaba göstermesine gerek olduğunu zannetmiyorum. Bu akılcı bir siyaset tarzı olmaz.
Dikkat ederseniz, dünyanın en büyük gücü olduğu herkes tarafından kabul gören ABD’nin başına kim geçerse geçsin ülke menfaatleri ve uluslararası ilişkilerinin mantığı asla değişmiyor. Belki de De Gaulle’ün söylediği gibi “Politika sadece politikacılara bırakılmayacak kadar ciddi bir iştir” sözünü tekrar hatırlatmakta yarar vardır.
Kalın sağlıcakla,
omer@kanburoglu.com < 28 Mayıs 2010
And Turkey's foreign policy
Are smart, know their weaknesses, their claim will not do wrong. Thomas Jefferson
Prime Minister of the remaining days as mayor of pragmatism reflected in our foreign policy, he says Turkey has become a greater say in the world. Skip to the aircraft day and night from the Prime Minister as his travels around the world, to express their opinions, trying to do something. So Does anybody listen? What results?
For example, Turkey's most important international issues, Cyprus, Armenia, Aegean files over whether the AKP government that are better than the day? AKP has pursued over Cyprus and the island as the key solution to Northern Cyprus Turkish State pressure to approve the Annan plan "approved by the Turkish community in the state" has burst out of our hands. And Turkish Cypriots became EU members initiate community to a point where we came from worse.
Greece and the Aegean sea gave up their demand for the islands? No.
So, we tried to establish relations with the Armenians? These efforts are carried out unilaterally by the Armenians are not accepted in the United States adopted such a great effort so that we 'Armenian Bill' has been approved by the United States. Starting point that we've fallen back to a point.
Palestinian Prime Minister's Middle East policy, nor should be indexed to?
Because of U.S. efforts to produce nuclear bombs against Iran to launch military operations against Iran in the nuclear trade agreement with the media when it makes sense to try to win something? Iran has enriched uranium in the hands of 2200 pounds 1200 pounds, while the agreement that the money entrusted to Turkey and will continue to enrich uranium to explain to us what you think will win? Moreover, U.S. Secretary of State Clinton this swap agreement 'on Iran nuclear weapons to produce time-saving efforts of nothing but the' expressed in an environment where the Prime Minister's' nuclear trade agreement critics jealous because they do so they tell a little ironic is not it? So Obama and Clinton, the envy of the Prime Minister criticized the agreement because they get there? Suppose for a moment like that.
If it puts your hand into the fire and the one in this series 'will burn your hands' if I warn you, it will give the answer 'You can not put his hand into the fire you're jealous of me for' should be? After a while your hands do you know when it's wrong but maybe you are doing business have gone from work. Another issue is Palestine.
Yes, I lived in Palestine is a tragedy. Something needs to be done. If you want to extend the hand of the event by our side with this bad today, and we should support the party. Foreign policy interests of the country is not in the emotions.
To open this evening or tomorrow morning, a convoy will reach Gaza. This uncontrolled Israeli convoy in Gaza in a manner to achieve said absolutely not allowed. If you want to help get under control, let me say, I checked. The organizers of the convoy, and Israel does not trust you not acceptable. Both sides have legitimate reasons, but here we are interested in the issues facing Israel and the future of Turkey because of these convoys.
This problem, 'we still hang cuts we passed' dealing with the logic of Israel are taken very lightly.
Procedures of this method is to climb a crisis. If you want to solve a crisis is a way to first climb, but we do not attack Israel and that between us we strive to climb. To try to climb a non-crisis is only the beginning of Turkey will open a new trouble.
If the aim of Turkey's Middle East, Iran, Iraq, Syria and common goals to work to ensure that the United States in recent years, applications and support that Turkey policies that inadvertently is already doing, the government this rush for no extra effort required that I do not think. This style of politics is not rational.
If you notice, the world's biggest strength is recognized by everyone who passes to get the country's chief U.S. interests and the logic of international relations, never change. Perhaps as De Gaulle said, "Politics will not be left only to politicians as a serious business," he again has to remind.
Stay Good day,
omer@kanburoglu.com < May 28, 2010
|
|
| |
